Kasteel Hoekelum, gelegen tussen Ede en Bennekom, kent een lange geschiedenis die teruggaat naar het jaar 1325. In dit jaar werd het kasteel, met toen nog zijn bijgebouwen zoals het koetshuis, de kapel, het boerderijtje (nu kaasboerderij) een herenhuis en het prieel, bewoont door een jagermeester. Deze man had de toepasselijke naam Randolf de Jager.
Door de jaren heen wisselt het kasteel regelmatig van eigenaar. Òf door verkoop of door vererving. De laatste adellijke familie die het kasteel bewoonde was de familie Van Wassenaer. Na de wereldoorlog herstelde de baron het zwaar beschadigde kasteel. Hij kon er echter niet lang van genieten want 2 weken na het herstel sterft de baron en zijn dochter erft het kasteel en het landgoed.
Tegenwoordig is het Gelders Landschap eigenaar. Landgoed Hoekelum wordt nu gebruikt voor het houden van feesten, trouwerijen en recepties en dient ook als conferentieoord.
Ook ik ken een stukje geschiedenis op landgoed Hoekelum. Omdat ik niet ver van het kasteel ben opgegroeid ging ik vaak op woensdagmiddag achter het kasteel spelen. Toen al voelde ik mij als een vis in het water tussen al het groen van het landgoed.
In mijn volwassen leven toen ik trotse bezitter was van 2 wolfhonden liep ik meerdere malen in de week over het pad dat op onderstaande foto te zien is. Toen was het trouwens nog geen hondenlosloopgebied. Nu wel.
Vorig jaar hebben wij, op het landgoed, de gouden bruiloft van Joke en Ben gevierd. Een prachtige entourage voor een erg geslaagd feest.
Ieder jaar weer wordt de gemeente Ede geplaagd door de Eikenprocessierups. Vandaag zag ik ze voor het eerst met eigen ogen. Alleen al het kijken naar deze harige larven bezorgde mij jeuk. De rups leeft in grote aantallen op de Eikenboom. Hij is namelijk gek op Eikenblad. 'S nachts marcheren de rupsen in colonne richting de bladeren om hun buikjes vol te eten. Hier danken zij hun naam aan. Processie...Na 6 of 7 maal vervellen wordt de rups een pop en vervolgens een Eikenprocessievlinder. Dit is een nachtvlinder. De vlinder legt in september haar eitjes boven in de eikenboom en in april komen hier de rupsen uit.
Het gevaarlijkste van de rups zijn de brandharen. Hij heeft er honderduizenden. Bij gevaar schiet hij ze af. Deze brandharen hebben weerhaakjes en dringen huid, ogen en luchtwegen binnen. De klachten varieren van ernstige jeuk, uitslag, ontstoken ogen, ontstoken slijmvlies van neus en keel en nog een heleboel andere enge zaken.
De gemeente bestrijdt de nesten door ze te verbranden, weg te zuigen of gaat met bestijdingsmiddelen aan de gang. Mensen die in de buurt wonen van een nest zijn met het laatste middel niet zo blij. Dan denk je eindelijk van de jeuk af te zijn zit je met een overreactie op het bestrijdingsmiddel.
Voor honden kan een allergische reactie op een nest Eikenprocessierupsen dodelijk zijn. Kyra mocht dan ook niet mee vanochtend.
een vogeltje liep vrolijk rond,
en een zat op de emmer onder de kraan.
Een paartje boerenzwaluwen heeft dit jaar voor het kunstnestje gekozen. Aan de zijkant hebben ze een extra bevestiging aangebracht en verder hebben ze het goed naar de zin. Pa en ma vliegen af en aan om de hongerige schreeuwbekjes van voedsel te voorzien.
Een ander stel broedt in het zelfgemaakte nestje in de stal van Sandor. Hier zitten nog geen jongen in.
Dit denk ik althans. Als ik de soortenbank raadpleeg dan zie ik dat de Azuurwaterjuffer, de Variabele Waterjuffer en het Lantaarntje veel op de Speerwaterjuffer lijken. Wie het weet mag het zeggen!
De foto is aardig gelukt. Het is erg leuk om deze beestjes te fotograferen. Ze zijn zo mooi en kleurrijk.
