Dit zwaar behaarde rupsje kroop op een zandpad in de Valouwe. Deze Veelvraatrups 
is actief tot en met september en verschuilt zich dan onder de bladeren om na de winter weer te voorschijn te komen. In april gaat de rups verpoppen en wordt dan een nachtvlinder met de naam Macrothylacia rubi. Deze vlinder behoort tot de spinnersfamilie.
Mooie rups die graag op heideveldjes en open vlakten in een bos rondscharrelt. Precies waar wij hem tegenkwamen!
Vanmiddag zijn we even wezen kijken in de vlindertuin ‘de Harmanahof’ in Loenen. De vlindertuin is een wilde natuurtuin waar allerlei beestjes, groot en klein zich prima thuis voelen. Gewoon een stuk wilde natuur met heel veel bloemen, een klein vennetje, een paar bankjes om de vermoeide benen even wat rust te geven en héél veel vlin kikkers. Van die prachtig groen
gekleurde die, helemaal op z’n zondags, aan het rusten waren op de kant van het watertje en zich laafden aan de warme zon. 
Helaas heb ik, op een paar Koolwitjes en een Bont Zandoogje na, geen vlinders gezien. Wel veel libellen, twee Poelslakken 
die onder water een robbertje aan het vechten waren en een fraaie sprinkhaan.
Ik heb een deskundige geraadpleegd over deze holen. Wel van de Bevers of niet van de Bevers, dat was de grote vraag.
Dit antwoord kwam van iemand van de Zoogdierenvereniging:
Het gaat hier waarschijnlijk om de onderwateringang van een beverburcht die als een gevolg van laag water bloot is komen te liggen. Bevers kunnen tunnels tot ongeveer 80 cm doorsnede maken. In de oeverzone direct boven de tunnel zal een takkenhoop aanwezig zijn, die het dak van de burcht vormt.
Zoogdiervereniging
Bij nadere beschouwing van de foto’s is de takkenhoop boven op de tunnels goed te zien. Bij alle holen. 
Op deze foto zijn meerdere holen te zien. Twee zijn er goed zichtbaar. Maar er zijn er meer die wat verscholen zijn achter takken en struiken. De bevers zijn er maar druk mee!
Enige tijd terug kwam het nieuws dat natuurgebied de Gelderse Poort tot wildste natuurgebied van Nederland benoemd was. Dit was voor mij reden om een paar bezoekjes te brengen aan dit gebied om te kijken waar dit oordeel op gebaseerd was.
De eerste maal ben ik bij het informatiecentrum van de Gelderse Poort (Millingen a/d Rijn) met de veer de Waal overgestoken en langs de oude steenfabriek richting Kijfwaard gewandeld. De tweede maal heb ik gebied Loowaard (Duiven, Loo) verkend en afgelopen zondag was gebied ‘Millingerwaard’ aan de beurt.
Natuur-website ‘Ongerepte-Natuur.nl’ heeft terecht geoordeeld dat het gebied wild is. Erg wild en heerlijk ruig. Een natuurgebied naar mijn hart kan ik wel zeggen! 
De elementen hebben hier hun werk gedaan en doen dit nog steeds. Door het samenspel tussen wind en water is, uit wat ooit landbouwgrond was, een gebied ontstaan waar veel levensvormen hun thuis hebben gevonden.
wordt vervolgd in deel 2! Zie hieronder…
Ik schreef (in deel 1)over de vele levensvormen die zich thuis voelen in het ruige gebied van de Gelderse Poort. Denk bijvoorbeeld aan de in 1994 uitgezette Bever die het hier helemaal naar zijn zin heeft. Of de kolonies Lepelaars (waren ooit bijna verdwenen uit Nederland, nu weer wat aan het toenemen dankzij beschermingsmaatregelen) die we ook hebben gezien en waarvan Jos prachtige plaatjes heeft geschoten. 
Verder de beschermde Kaardebol, dé nectarbar voor hommels en bijen die veelvuldig voorkomt in het gebied.
Ik had geluk; thuis bleek dat ik een IJsvogel gefotografeerd had. De bedoeling was om een van de holen in de oever te fotograferen. Dit is ook wel gelukt maar er staat links van de ingang ook een IJsvogel op. (foto aanklikken)
Mazzeltje!
Als laatste wil ik nog de Ooibossen noemen die vaak onder water staan (soms maandenlang) en helemaal dichtgegroeid zijn met Wilgen en Populieren en metershoge Reuzenbalsemien. Het rondstruinen door deze bossen geeft je echt het gevoel alsof je een jungle safari aan het maken bent.
Een absolute aanrader voor een verveelde zondag; rondstruinen door de Gelderse Poort. Wel je kijker meenemen, die waren wij weer eens vergeten…
Laatste deel: nog meer foto’s
Met de veer terug naar het informatiepunt van de Gelderse Waard in Millingen a/d Rijn.
Kijfwaard
Loowaard
De Konikpaarden lopen op het heetst van de dag naar hun schuilplaats waar ze bescherming zoeken tegen de vele insecten en de hete zon.
Loowaard
Loowaard met uitzicht op de steenfabriek.
Millingerwaard
Hier begon onze struintocht.
Millingerwaard,
Woodhenge oeroude fossiele eikenstammen gevonden tijdens baggerwerkzaamheden. Deze oude eiken zijn 8500 jaar oud en herinneren aan een hardhoutbos dat hier ooit was.
Jos met Kyra
Fuut op het nest
Vogeluitkijk
De Lepelaars
Lepelaars op een strandje
Kekerdom
Millingerwaard
terug over de dijk. Een niet veel goeds belovend wolkendek. Maar we hebben het droog gehouden!
Landelijke tuinvlindertelling
Dit weekend kun je een kwartier de vlinders in je tuin tellen en doorgeven aan http://www.vlindermee.nl/
Lees op bovenstaande website hoe je te werk kunt gaan.
Vanochtend heel vroeg was ik even in Park de Hoge Veluwe 
en zag gelijk dat de regen hier gisteren flink huisgehouden had. Alles getuigde van een flinke hoosbui en zelfs het depot van het Kröller Müller bleek niet waterdicht te zijn. Oei, al die kostbare schilderijtjes, als ze maar droog gebleven zijn.
Het vele vocht bracht gelukkig ook weer leuke dingen. De paddenstoelen zijn de grond uitgeschoten en alhoewel wat vroeg in het jaar is dit toch fraai om te zien. 
Deze blauwe reiger 
zocht zijn ontbijt in het vochtige weiland. Hij eet namelijk niet alleen vis; op zijn menukaart staan ook molletjes, muisjes of insecten. 
Op het eind van mijn wandeling trof ik nog een Boomklevertje waar ik, voor hij wegvloog, nog snel een foto van kon maken. 
Vervolgens snel naar huis voor de serieuze taken van de dag.
Ik stuitte bij toeval op de Fryske vertaling voor Koninginnenvlinder en vond dit zo’n mooi woord dat ik het als titel gebruik. Weten de Fryske volgers van dit blog gelijk waar het over gaat…
De Swellesturtflinter is een schaarse standvlinder (een blijvertje in een bepaald gebied) en komt vooral in het zuiden van ons land voor maar ook op een bijzonder plekje op de Veluwe namelijk nabij mijn huis omgeving ‘Bult’ Wekerom.
“De Swellesturtflinter kin op ferskate terreinen fûn wurde, lykas krûdrike greiden, tunen, sompegebieten en ekers. De Swellesturtflinter is in swermlustige soart. De flinter kin dan ek hiele einen fleane. Yn geunstige simmers kin er ek yn Fryslân sjoen wurde. Mar sommige jierren is er ek net te sjen. Yn Limburch binne altyd Swellesturtflinters.”
Leuk taaltje dit Frysk, lijkt een beetje op Zweeds.
Gisteren trof ik ze dus weer. Niet één maar in totaal vier pages. Op het open veld waar ik regelmatig met de hond kom lijkt het erop dat de page zijn naam eer aan doet. Een standvlinder die hopelijk in dit gebied zal blijven.
Het was feest bij de zoet geurende paarse vlinderstruik. Pages, Atalanta’s, Zandoogjes, Dagpauwoogjes 
en Citroentjes fladderden opgewekt in het rond. 
Ik werd er zelf ook blij van. Kyra helaas niet zo, ze vond het maar slaapverwekkend allemaal.
Dus, fiets uit het vet en trappen maar.
Routes verkrijgbaar bij de VVV kantoren.
