Blog Action Day: Milieu

Mijn actieve betrokkenheid bij het milieu laat te wensen over. Met deze conclusie wil ik beginnen. Ok, ik doe de lampen uit in ruimtes waar niemand verblijft. Ik zet de verwarming niet onnodig een of twee graadjes hoger. We gaan een paar ramen voorzien van dubbel glas maar dit doen we vooral omdat ik bij oostenwind niet in de kou wil zitten en niet zozeer vanwege het milieu. In ons gezinnetje heeft iedereen een eigen auto (behalve Kyra en Sandor) en Jos heeft bovendien ook nog een motor puur voor recreatief gebruik. Een van de voertuigen rijdt op diesel, voor ons lekker goedkoop maar voor het milieu bar slecht! Toch houd ik als actief buitenmens ontzettend van de natuur. Deze blog getuigt hiervan. Een dag niet wandelen in het bos heeft gelijk gevolgen voor mijn humeur. Wij gebruiken op de boerderij géén bestrijdingsmiddelen. Principieel niet. Wel spreken wij onze overigens niet onsympathieke buren aan, omdat zij dit wel doen. Elk plantje dat niet thuishoort in hun koeien wei wordt met zware chemische middelen bestreden. Er wordt royaal gespoten waarbij de grenzen van de wei nog al eens worden gepasseerd. En dan zie ik opeens in de wei van Sandor dat het onkruid helemaal slap hangt omdat de buurman niet goed richt met zijn gifspuit. En omdat een van mijn paarden door vergiftiging is overleden draai ik dan helemaal door en lees de niets vermoedende buurboer de les. Hij betuigde overigens veel spijt en spuit nu alleen nog aan zijn kant van de afrastering. Verder stap ik maar al te graag in het vliegtuig om even aan de dagelijkse sleur te ontkomen. Nou, als er iets slecht is voor het milieu...zegt Jos altijd. Fietsen doe ik ook veel. Dit is goed voor het milieu. Maar ik fiets alleen voor mijn eigen plezier en niet vanwege het milieu. Boodschappen doe ik gewoon met de auto. Ik moet er eerlijk gezegd niet aan denken om al die voorraden op de fiets te vervoeren. Je zal de wind tegen hebben, dat is afzien. Ik heb de film van Al Gore, 'An Inconvenient Truth' over de desastreuze gevolgen van de klimaatverandering nog niet eens gezien. Terwijl die man hier zo zijn best op heeft gedaan. Niet voor niets viel hij in de prijzen en kreeg hij vorige week de Nobelprijs voor de vrede. Alsof er in tijden van een uitgebalanceerd milieu ook gelijk overal vrede is. Maar goed, het zij hem gegund. Als ik het bovenstaande nog eens overlees dan kom ik tot de conclusie dat ik niet echt een consequent milieubewust leven leid. Er zijn pluspunten maar zeker zoveel minpunten. Voor mijzelf moet ik dus een trieste balans opmaken. Ik kan meer doen. Het kan natuurlijk nog erger. Ik drop geen afval in het bos, zie 'afvalwandeling' van begin dit jaar. Ik scheid mijn afval volgens de regels. Ik lever oude batterijen in op de daartoe bestemde plekken. Toch kan ik meer doen. Om ideeën op te doen ben ik eens gaan struinen op het net. Hier kwam ik een paar aardige sites tegen met allerlei wetenswaardigheden op milieugebied. Kijk maar eens en doe er je voordeel mee. De rode lijst van bedreigde vissoorten van Greenpeace stemt mij een beetje somber. De vissen die wij het liefste eten zoals zalm, kabeljauw, paling en tonijn staan er allemaal op. Wij zijn niet de enige die er van smullen vandaar natuurlijk dat ze op de rode lijst staan. Dan maar een goudvisje. Deze site geeft toepasbare tips voor thuis. Milieucentraal is een erg informatieve site waar ook veel direct thuis toepasbare ideeën op staan. Ik voel mij toch een heel klein beetje schuldig. Aan de andere kant ben ik vast niet de enige die nog iets meer kan doen. Daadwerkelijk milieubewust leven is bepaald niet makkelijk.