Into great Silence

Op zondagavond 21/10/2007 zond de KRO de documentaire ‘Into great silence’ (Nederlandse première sept. 2006) uit. Deze film, gemaakt door de Duitse regisseur Philip Gröning toont (niets meer en niets minder) het alledaagse sobere leven van de Kartuizerorde in het klooster ‘La grande Chartreuse’ in de Franse Alpen nabij Grenoble. De documentaire is een realistische weergave van het kloosterleven en dus ook sober. Geen (bijna drie uur lang niet) gesproken woorden behalve de woorden van een monnik tegen de wilde katten die hij voert en op het laatst van de film de woorden van de blinde monnik die god dankbaar is dat hij blind is omdat hij mede hierdoor voor het kloosterleven heeft gekozen. Geen muziek behalve het gezang van de monniken. Geen kunstlicht (dus veel donkere opnames in slechts door wat kaarsjes verlichte ruimten) Erg puur allemaal. De Kartuizers vormen de strengste kloosterorde binnen de katholieke kerk. Zij leven alleen voor God en om dit zo goed mogelijk te doen brengen zij de dag door in stilte en eenzaamheid. Al hun bezittingen hebben zij opgegeven, ze hebben alles ingeleverd inclusief hun persoonlijkheid. Als je een kwartiertje aan het kijken bent dan begint er binnen in je iets te kriebelen. Je bespeurt een beginnende irritatie. Weerstand. Je moet je aanpassen aan het tempo van de film. Ofwel aanpassen aan het tempo van de Kartuizers. Je kunt je maar beter overgeven anders zit je drie uur lang met gekrulde tenen in de schoenen. Het vertragen en overgeven is moeilijk. Wij zijn gewend aan lawaai, snelheid, oppervlakkigheid, veel informatie, materialisme etc. etc. En dan is een leven dat zo sober, zo eenvoudig en zo bewust is, wel even wennen. Maar absoluut indrukwekkend vind ik. Af en toe kwam er zelfs een gevoel boven van ‘dat zou ik ook wel willen’. Die rust alleen al. Menselijk, alleen dit eenvoudige leven is ook hard en ascetisch. Niet iets waar je in een opwelling voor moet kiezen. Meer een soort roeping. De film is ook op DVD verschenen. Echt de moeite waard! zie ook de website

Lulu Wang: Het tedere kind 1999

Toen ik dit boek uit de bibliotheek meenam hoopte ik, dat het op mij dezelfde indruk zou maken als 'Het Lelietheater' waarmee Lulu in 1997 haar daverende debuut maakte. Qua stijl vind ik 'het tedere kind' beduidend minder; het verhaal zelf deed mij regelmatig huiveren en stemde somber. Of dit kwam door het onderwerp namelijk incest en kindermisbruik of door de rauwe en directe beschrijvingen van wat het kind allemaal moest doen met 'de man zonder hoofd'; ik ben er nog niet achter. Hoofdpersoon is weer (net zoals in het lelietheater) een meisje dat vanaf een half jaar misbruikt wordt door 'de man zonder hoofd'. Wie deze man is wordt niet duidelijk. Het meisje Lilan ontwikkelt trauma's en op 6 jarige leeftijd krijgt zij een huidziekte. Het duurt lang voordat zij eindelijk leert praten. De enige vriendschap die zij sluit is die met een meisje dat bij haar in de klas zit en ook misbruikt wordt door haar vader en opa. Het verhaal speelt zich wisselend af in China (de verleden tijd) en in Nederland. (tegenwoordige tijd) In haar volwassen leven vertoont Lilan de kenmerken van een misbruikt meisje. Zij is niet in staat om een liefdes relatie aan te gaan. Zij gruwelt van fysiek contact alhoewel zij er wel naar verlangt. Aan het einde van het boek weet Lilan af te rekenen met de verschrikkingen uit haar jeugd. Het hele boek is beschreven vanuit het perspectief van Lilan. Zij bekijkt en beschrijft de wereld om haar heen. Als baby doet zij dit met een wel erg volwassen blik. Het taalgebruik irriteert vanwege de vreemde woorden en uitdrukkingen die gebruikt worden. 'Het tedere kind' is de tweede roman van de Chinese Lulu Wang. Lulu is geboren in Peking en kwam op 25-jarige leeftijd naar Nederland. Zij doceert Chinees in Maastricht.

Oud Reemst

Tot 2004 was Oud Reemst een landbouwgebied aan de rand van de Planken Wambuis. De landbouw is er weggehaald en natuurmonumenten beheert nu de grond. Oud Reemst is teruggegeven aan de natuur en flora en fauna gedijen erg goed. Voor meer informatie over dit prachtige stukje natuur zie 'natuurontwikkeling op Oud Reemst' en bekijk de foto's die ik gemaakt heb tijdens een wandeling in dit
gebied.

Voegenfris

Niet alleen in Portugal is hard gewerkt. Jos en ik zijn vanaf donderdagmiddag erg druk geweest met het uitkrabben van de voegen tussen de tegels op de vloer.De hele kamer zat onder het stof en het gruis. Kyra begon wit uit te slaan en verveelde zich te pletter. Ze mocht nergens lopen en er was niet eens tijd voor de gebruikelijke stevige wandeling. Na het uitkrabben moest er worden schoonmaakt. De vloer moest vet en vuilvrij zijn. Zaterdag heeft Jos gevoegd. Hierna werden de voegen met een natte spons bewerkt. Vervolgens drogen en toen schoonmaken, schoonmaken en nog eens schoonmaken. Jezus wat een klere klus. De helft van de kamer is gedaan, het nat afnemen van de tegels blijft een terugkerend karweitje voor de komende week. Volgend weekend de andere helft?

Blog Action Day: Milieu

Mijn actieve betrokkenheid bij het milieu laat te wensen over. Met deze conclusie wil ik beginnen. Ok, ik doe de lampen uit in ruimtes waar niemand verblijft. Ik zet de verwarming niet onnodig een of twee graadjes hoger. We gaan een paar ramen voorzien van dubbel glas maar dit doen we vooral omdat ik bij oostenwind niet in de kou wil zitten en niet zozeer vanwege het milieu. In ons gezinnetje heeft iedereen een eigen auto (behalve Kyra en Sandor) en Jos heeft bovendien ook nog een motor puur voor recreatief gebruik. Een van de voertuigen rijdt op diesel, voor ons lekker goedkoop maar voor het milieu bar slecht! Toch houd ik als actief buitenmens ontzettend van de natuur. Deze blog getuigt hiervan. Een dag niet wandelen in het bos heeft gelijk gevolgen voor mijn humeur. Wij gebruiken op de boerderij géén bestrijdingsmiddelen. Principieel niet. Wel spreken wij onze overigens niet onsympathieke buren aan, omdat zij dit wel doen. Elk plantje dat niet thuishoort in hun koeien wei wordt met zware chemische middelen bestreden. Er wordt royaal gespoten waarbij de grenzen van de wei nog al eens worden gepasseerd. En dan zie ik opeens in de wei van Sandor dat het onkruid helemaal slap hangt omdat de buurman niet goed richt met zijn gifspuit. En omdat een van mijn paarden door vergiftiging is overleden draai ik dan helemaal door en lees de niets vermoedende buurboer de les. Hij betuigde overigens veel spijt en spuit nu alleen nog aan zijn kant van de afrastering. Verder stap ik maar al te graag in het vliegtuig om even aan de dagelijkse sleur te ontkomen. Nou, als er iets slecht is voor het milieu...zegt Jos altijd. Fietsen doe ik ook veel. Dit is goed voor het milieu. Maar ik fiets alleen voor mijn eigen plezier en niet vanwege het milieu. Boodschappen doe ik gewoon met de auto. Ik moet er eerlijk gezegd niet aan denken om al die voorraden op de fiets te vervoeren. Je zal de wind tegen hebben, dat is afzien. Ik heb de film van Al Gore, 'An Inconvenient Truth' over de desastreuze gevolgen van de klimaatverandering nog niet eens gezien. Terwijl die man hier zo zijn best op heeft gedaan. Niet voor niets viel hij in de prijzen en kreeg hij vorige week de Nobelprijs voor de vrede. Alsof er in tijden van een uitgebalanceerd milieu ook gelijk overal vrede is. Maar goed, het zij hem gegund. Als ik het bovenstaande nog eens overlees dan kom ik tot de conclusie dat ik niet echt een consequent milieubewust leven leid. Er zijn pluspunten maar zeker zoveel minpunten. Voor mijzelf moet ik dus een trieste balans opmaken. Ik kan meer doen. Het kan natuurlijk nog erger. Ik drop geen afval in het bos, zie 'afvalwandeling' van begin dit jaar. Ik scheid mijn afval volgens de regels. Ik lever oude batterijen in op de daartoe bestemde plekken. Toch kan ik meer doen. Om ideeën op te doen ben ik eens gaan struinen op het net. Hier kwam ik een paar aardige sites tegen met allerlei wetenswaardigheden op milieugebied. Kijk maar eens en doe er je voordeel mee. De rode lijst van bedreigde vissoorten van Greenpeace stemt mij een beetje somber. De vissen die wij het liefste eten zoals zalm, kabeljauw, paling en tonijn staan er allemaal op. Wij zijn niet de enige die er van smullen vandaar natuurlijk dat ze op de rode lijst staan. Dan maar een goudvisje. Deze site geeft toepasbare tips voor thuis. Milieucentraal is een erg informatieve site waar ook veel direct thuis toepasbare ideeën op staan. Ik voel mij toch een heel klein beetje schuldig. Aan de andere kant ben ik vast niet de enige die nog iets meer kan doen. Daadwerkelijk milieubewust leven is bepaald niet makkelijk.

Milieu

Morgen op 15 oktober is het 'Blog action day'. Op deze dag zullen bloggers over de hele wereld aandacht besteden aan één onderwerp. In 2007 is dit onderwerp het milieu. Ook ik heb me opgegeven om een stukje te schrijven dat raakvlakken heeft met het onderwerp milieu. Deze actie heeft tot doel om mensen bewust te maken van alles wat met het milieu te maken heeft en om een dialoog over dit onderwerp op gang te brengen.

Paddenstoelen

Vanmiddag heb ik een lange wandeling gemaakt in het gebied de Planken Wambuis. Kyra aan de lijn, de camera in de hand en twee flesjes water en wat repen muesli's in de rugzak. Ik wilde paddenstoelen fotograferen en een stevige tocht maken. In beide ben ik geslaagd. Het was prachtig weer en veel wandelaars, fietsers en ruiters trof ik op mijn pad. Ik heb de foto's bewerkt voor mijn blog. Helaas ben ik niet bekend met alle namen van de gefotografeerde paddenstoelen. De onbekende heb ik gemakshalve maar 'paddenstoel' gedoopt. Dit dekt de lading wel.

De website van Jos; vakantiefoto's 2007

Jos heeft een selectie gemaakt uit mijn foto's en zijn foto's van onze vakantie in Frankrijk. Leuk geworden Jos! Bijgaand de link.

De Tao van Equus

Ik heb dit boek niet nieuw aangeschaft, zoals in bovenstaand artikel (titel aanklikken) te lezen was. Neen, toevallig liep ik er op Ebay tegenaan. In het Engels, maar één derde goedkoper. Dus heb ik de gok gewaagd. Want het blijft een gok om een 2de hands boek via internet te bestellen. Tot mijn grote vreugde bevond het boek zich in perfecte staat. Geen enkel vlekje, geen etensresten, geen omgevouwen hoeken, geen aangestreepte woorden; niets deed vermoeden dat dit boek gelezen was door een ander menselijk wezen. Nu naar het boek The Tao of Equus. Het woord Tao betekent weg/doelgericht gaan en is het eerste kernbegrip(beginsel) van het Taoïsme. Vrij vertaald handelt het boek over de weg van het paard. Het Taoïsme is een Chinese filosofische, religieuze stroming van zo'n 3000 jaar oud. Het kent naast Tao nog vier andere beginselen. Yin en Yang, de universele, elkaar aanvullende kwaliteiten van het bestaan. Tai Ji, de eenheid van Yin en Yang, dus het hele bestaan. Het systeem van de vijf elementen, water, vuur, aarde, metaal en hout. Als laatste Wu Wei dat letterlijk betekent 'niets doen' ofwel 'loslaten'. Een Tao-ist maakt zich niet druk over de loop der dingen maar gaat er gewoon in mee. (Tolle predikt dit principe ook trouwens.) Door bestudering van het gedrag van paarden in de kudde komt schrijfster tot de conclusie dat paarden van nature Taoïsten zijn èn dat hun eigenschappen een therapeutisch effect op mensen kunnen hebben. Schrijfster heeft een therapeutisch centrum waar zij getraumatiseerde volwassenen en veelal ook kinderen met paarden laat werken. Paarden zijn intelligent, reageren intuïtief en zijn erg emotioneel. In feite spiegelen zij de vaak onderdrukte en diep weggestopte gevoelens van mensen. Het boek gaat niet alleen over therapie met paarden. Het gaat ook over paardentraining, over psychologie, filosofie en religie. Interessant en leerzaam. Zie ook de site van Linda Kohanov.