Terwijl het jaar langzaam maar zeker haar einde nadert, bevindt Kukel zich nog steeds op eenzame hoogte 
en overdenkt zijn jaar als beschermheer en pater familias van een bescheiden toompje.
Er waren tegenslagen. Het onverwachte heengaan van toomgenoot Biele, één van de twee Bielefelders, 
had hem zwaar getroffen. En niet alleen hem; de hele toom was aangeslagen en bracht de dagen door in diepe rouw.
Gelukkig (deze keer wel) was daar het ingrijpen door menselijke hand waardoor het aantal volgelingen werd uitgebreid en vooral verblijd met twee beeldschone jonge hennen van New Hampshire afkomst. Deze vrijgevochten, vrolijke en goedlegse dames wisten het moreel weer op te krikken. Gelukkig maar!
Kukel kijkt terug op een bewogen jaar met goede afloop.
Voor het jaar 2012 heeft hij eigenlijk maar twee wensen; veel momenten van huiselijk geluk en volop eenvoudige (doch voedzame) maaltijden voor hem en zijn volgelingen…
