Ondergronds

Het nest was goed verscholen maar wel vindbaar voor mijn zwarte speurneusje Kyra. Ik zag de hond langdurig op een plek staan en dacht “daar is iets”. Toen ik bij de plek kwam zag ik het wespennest en ik zag ook dat we in de gaten gehouden werden. Even later kroop er een naar buiten, ik maakte snel (heel snel) een paar foto’s, klik, klik, klik en zette samen met kyra de spurt erin. Wegwezen. Ik weet namelijk hoe lichtgeraakt deze beestjes kunnen zijn en ik had geen zin in een zwerm wespen achter mij aan.