Ik was erg benieuwd hoe de bloemen er voor stonden in het Natuurcentrum op de Noord Ginkel. Het viel wat tegen want, zo vertelde de mijnheer die mij trakteerde op een overheerlijk kopje koffie, er was genoeg ingezaaid maar het is gewoon niet opgekomen. “Te droog geweest waarschijnlijk”, voegde hij er nog aan toe. Ik had in het centrum even gemeld dat het in de tuin zwart zag van de kevers en nadat ik hem een foto had laten zien van het diertje gaf hij mij een boek en vroeg of ik de naam van de kever wilde opzoeken. De boswachter zou namelijk later langskomen en mijnheer wilde even melding maken van de keverinvasie. “Uh, huh…..ach ja hoor, natuurlijk, geef maar hier die encyclopedie.” Zodoende kreeg ik dus, als bedankje voor verleende diensten een gratis kopje koffie (en Kyra een bak water) Helaas lukte het mij niet om deze geleedpotige in het boek terug te vinden. Thuis kwam ik wel achter de naam. Namelijk Rozenkever. 
De boswachter zou zelf maar moeten zoeken of misschien hoefde hij helemaal niet te zoeken omdat hij de naam zo uit zijn mouw kon schudden.
Het was mij nog wel gelukt om een paar foto’s te schieten van de Kleine Vos. 
Ik word, in tegenstelling tot Kyra, helemaal blij van binnen op het moment dat ik het Vosje leuk vastgelegd heb. Kyra niet, zij geeft niets om deze hobby; het bewegingloos in de schaduw liggen zodat ze de modellen niet verjaagd, maakt haar erg humeurig. Tja, het kan niet altijd feest zijn…
