Dit is de titel van de campagne van SIRE die vandaag begint en aandacht vraagt voor mensen die dodelijk ziek zijn en 'vergeten' worden door hun medemens. Uit een onderzoek is namelijk gebleken dat (te) veel mensen het contact met ernstig zieke mensen laten verwateren omdat men niet weet hoe ermee om te gaan.
Toen ik dit las ging er een gevoel van herkenning door mij heen. Niet dat ík ernstig of zelfs dodelijk ziek ben. Maar ik maak momenteel wel iets mee waardoor ik de resultaten van het onderzoek goed kan aanvoelen. Bovenstaande campagne maakt wat los in mij waardoor ik er toch iets over wil schrijven.
Ik heb een broer die na reanimatie in coma geraakt is. 5 maanden geleden opende hij zijn ogen en hier is het helaas bij gebleven. Verder kan hij niets. De ogen kijken maar zien niets. Hij is in een toestand die coma vigil ofwel waak-coma genoemd wordt. Tijdens de reanimatie is hersenbeschadiging opgetreden waardoor hij niet meer bij komt. Deskundigen geven aan dat bij dit soort patiënten geen bewustzijn meer is. Niet van zichzelf en ook niet van de omgeving.
Maar toch is hij er nog....
Ook ik word geconfronteerd met de onmacht van mensen om hiermee om te gaan. Het is ook moeilijk omdat er al 5 maanden niets verandert. Dus het informeren naar mijn broer wordt steeds pijnlijker. Omdat er weinig te melden valt. Na verloop van tijd, als het geen nieuws meer is, gaat iedereen over tot de orde van de dag. Wij mensen willen niet langdurig met negatieve zaken geconfronteerd worden. Het leven behoort tenslotte leuk te zijn. Wij voelen ons nooit alleen, wij zijn niet eenzaam, wij zijn niet depressief, onze agenda is volgepland, wij zijn populair, kortom; alles gaat ons voor de wind. Was het maar waar!
De maatschappij verhardt, ontzettend veel mensen zijn eenzaam en velen voelen zich doodongelukkig. Zij kunnen niet voldoen aan de eisen van deze tijd. Oppervlakkigheid, materialisme en leeghoofdigheid vieren hoogtij. Het wordt tijd voor wat menselijkheid en mensen die ernstig of zelfs dodelijk ziek zijn hebben behoefte aan menselijk contact. Want én ziek zijn én bewust vergeten worden betekent dubbel leed.
De campagne van SIRE draait om het thema ik ben er nog. Er gewoon zijn voor deze mensen is eigenlijk al genoeg!
