Dit schatje loopt nog niet zó lang mee op onze aarde. Toen ik hem achter ‘auto Theunissen’ aan de Apeldoornseweg in de wei zag liggen, dacht ik eerst, vanwege de afstand, dat het een klein beertje 
was. Maar een beertje in een wei in Wekerom met twee kolossale Hooglanders er omheen, dat leek mij toch wat ver gezocht. Ik parkeerde de auto en liep wat dichterbij voor nadere beschouwing.
Aha, als ik het niet dacht…., een Hooglanderkalf. 
Vlakbij twee overbezorgde ouders die mij en Kyra goed in de gaten hielden. Wow, dacht ik nog, die zijn goed bezig. Daar kan menig ouder een voorbeeld aan nemen.
De kleine had er echt zin in. Hij maakte nog een klein vreugdedansje en legde zich toen snel weer te ruste. Té veel inspanning maakt slaperig, zeker op deze jeugdige leeftijd.
