en zijn 250 schapen. Samen met zijn broer, die herder is van de kudde op de Ginkelse heide, is hij een telg uit een schaapherdersgezin. Zijn vader was 17 jaar lang schaapsherder van Ede. Na enig gebabbel wilde ik verder lopen en waarschuwde hij mij nog voor een agressieve 'keiler' (volwassen mannelijk wild zwijn) die ergens in de buurt rondliep en zomaar kon aanvallen. Terwijl ik onbewust achterom keek en het terrein afzocht hoorde ik hem vaag nog iets zeggen over de imposante slagtanden in de zwijnenkop die hij drie dagen terug gevonden had. Tja...ik was best een eindje van huis en moest de aandrang onderdrukken om bij hem te blijven. Misschien samen een stukje oplopen of zo, ging er nog door mij heen. Maar ja, die schapen gaan zo langzaam en Kyra, die ik afgezonderd van de schaapskudde en de honden het commando 'af' had gegeven, was al begonnen aan de terugtocht. Ik maakte nog snel, met zijn instemming, een foto van hem en de kudde voor mijn weblog en ging. Op hoop van zegen dan maar...
zaterdag, juli 12, 2008
De schaapsherder van de Edese Hei
De wandeling bracht mij voorbij het uitkijkpunt 'de Valenberg' (hier is sinds kort een telescoop geplaatst) en voor het wildrooster van de open vlakte waar de wilde paarden grazen, ben ik rechts de Edese hei opgegaan. Het lange brede zandpad loopt langs de afrastering van het Kreelse Zand waar wij enige tijd terug onder leiding van een gids wild gekeken hebben.
Op de Edese hei had ik een bijzondere ontmoeting met de herder 
en zijn 250 schapen. Samen met zijn broer, die herder is van de kudde op de Ginkelse heide, is hij een telg uit een schaapherdersgezin. Zijn vader was 17 jaar lang schaapsherder van Ede. Na enig gebabbel wilde ik verder lopen en waarschuwde hij mij nog voor een agressieve 'keiler' (volwassen mannelijk wild zwijn) die ergens in de buurt rondliep en zomaar kon aanvallen. Terwijl ik onbewust achterom keek en het terrein afzocht hoorde ik hem vaag nog iets zeggen over de imposante slagtanden in de zwijnenkop die hij drie dagen terug gevonden had. Tja...ik was best een eindje van huis en moest de aandrang onderdrukken om bij hem te blijven. Misschien samen een stukje oplopen of zo, ging er nog door mij heen. Maar ja, die schapen gaan zo langzaam en Kyra, die ik afgezonderd van de schaapskudde en de honden het commando 'af' had gegeven, was al begonnen aan de terugtocht. Ik maakte nog snel, met zijn instemming, een foto van hem en de kudde voor mijn weblog en ging. Op hoop van zegen dan maar...
en zijn 250 schapen. Samen met zijn broer, die herder is van de kudde op de Ginkelse heide, is hij een telg uit een schaapherdersgezin. Zijn vader was 17 jaar lang schaapsherder van Ede. Na enig gebabbel wilde ik verder lopen en waarschuwde hij mij nog voor een agressieve 'keiler' (volwassen mannelijk wild zwijn) die ergens in de buurt rondliep en zomaar kon aanvallen. Terwijl ik onbewust achterom keek en het terrein afzocht hoorde ik hem vaag nog iets zeggen over de imposante slagtanden in de zwijnenkop die hij drie dagen terug gevonden had. Tja...ik was best een eindje van huis en moest de aandrang onderdrukken om bij hem te blijven. Misschien samen een stukje oplopen of zo, ging er nog door mij heen. Maar ja, die schapen gaan zo langzaam en Kyra, die ik afgezonderd van de schaapskudde en de honden het commando 'af' had gegeven, was al begonnen aan de terugtocht. Ik maakte nog snel, met zijn instemming, een foto van hem en de kudde voor mijn weblog en ging. Op hoop van zegen dan maar...
