Afgelopen week was het wel heel bijzonder in het bos. Om de een of andere mij niet bekende reden vonden de dieren het leuk om zich aan mij te vertonen.
Neem nu deze eekhoorn. Ik wandelde op het bewuste moment wat dromerig langs een boom en hoorde geritsel in het struikgewas. Even was ik bang dat er een gestrest wild zwijn uit zou komen. Vanuit mijn ooghoek zag ik iets bewegen. Ik keek omhoog en zag een prachtige eekhoorn die zich ontspannen vastklemde aan de boom.
'Nergens heen gaan', mompelde ik nog, terwijl ik mijn schoudertas openritste en de camera eruit haalde. Ik siste tegen Kyra dat ze moest blijven, deed de camera aan, stelde nog wat vage dingen in en nam de foto. En het bleef niet bij een. Het diertje had bepaald geen haast. Tussen zijn sprintjes door nam hij pauzes waarin hij dan bewegingsloos aan de boom hing en mij met zijn ondeugende kijkers aankeek.
Volgens mij speelde hij een spelletje met me. Geeft niets, ik heb genoten en er een paar leuke foto's aan overgehouden.
