
Deze poel ziet er wat schoner uit. De vissen zwommen lekker rond en hadden zuurstof genoeg.



Deze foto heb ik afgelopen zaterdag gemaakt van hetzelfde poeltje waar ik even terug de klomp kikkerdril vastlegde. Leuk om te zien wat er van die 'zwarte rondjes'geworden is.
Gigantische hoeveelheden kikkervisjes zwemmen vrolijk door en over elkaar heen. Ze zullen niet allemaal uitgroeien tot kikkers want de donderkopjes hebben een heleboel vijanden. Voor de gelukkigen onder hen die de 2e maand van hun bestaan bereiken wordt de kans groter dat ze kikker worden. Ze krijgen dan namelijk poten; de kieuwen en de staart verdwijnen en de kikkertjes in spé gaan ook ander voedsel eten.
Ik ga het proces volgen en vastleggen, hoop ik.
Haas.(Lepus)
Leefgebied: het weiland van onze boerderij. Bepaald niet schuw. Tijdens het maken van de foto's bleef de haas gewoon zitten. Voedsel; grassen en paardenbloemen, twijgen, knoppen, wortelen (die liggen hier soms gewoon voor het oprapen.) Langwerpig lichaam, hele lange oren (super gehoor) en dito achterpoten. Beweegt zich met sprongen vooruit. Achterpoten worden voor de voorpoten neergezet. Grote goudbruine ogen met blikveld van bijna 360 graden. Sterk ontwikkelde reukzin. (een haas is constant bezig met snuffelen en vangt zo allerlei geuren op) Leeft solitair en is niet territoriaal maar wel honkvast. (vorig jaar was de haas er ook al) Kan maximaal 75 km halen en is hiermee het snelste kleine zoogdier.
Een aanwinst. 's morgens heel vroeg en 's avonds voor zonsondergang verschijnt de haas. Vaak zit of ligt hij in de paardenbak waar hij heel nieuwsgierig bekeken wordt door Sandor.
Afgelopen week was het wel heel bijzonder in het bos. Om de een of andere mij niet bekende reden vonden de dieren het leuk om zich aan mij te vertonen.
Neem nu deze eekhoorn. Ik wandelde op het bewuste moment wat dromerig langs een boom en hoorde geritsel in het struikgewas. Even was ik bang dat er een gestrest wild zwijn uit zou komen. Vanuit mijn ooghoek zag ik iets bewegen. Ik keek omhoog en zag een prachtige eekhoorn die zich ontspannen vastklemde aan de boom.
'Nergens heen gaan', mompelde ik nog, terwijl ik mijn schoudertas openritste en de camera eruit haalde. Ik siste tegen Kyra dat ze moest blijven, deed de camera aan, stelde nog wat vage dingen in en nam de foto. En het bleef niet bij een. Het diertje had bepaald geen haast. Tussen zijn sprintjes door nam hij pauzes waarin hij dan bewegingsloos aan de boom hing en mij met zijn ondeugende kijkers aankeek.
Volgens mij speelde hij een spelletje met me. Geeft niets, ik heb genoten en er een paar leuke foto's aan overgehouden.












