Frankrijk 2006 Bourgogne, De Morvan

Frankrijk 2006 De Morvan

Charolaiskoeien sprinkhaan Slak Omgeving Fachin

BOURGOGNE

Overmorgen gaan we eindelijk op vakantie. Enerzijds is het leuk om laat in het jaar op vakantie te gaan (iedereen is al weer aan het werk) anderzijds voelt het alsof je helemaal geen vakantie hebt want jij bent gewoon druk als iedereen vakantie heeft. We hebben een "gite" gehuurd in het regionale natuurpark "du Morvan." Dit is een uitgestrekt, beschermd natuurgebied dat zich kenmerkt door pure schoonheid. Een gebied zo groot als Groningen waar geen industrie is, dus de lucht is zuiver, waar een prachtig glooiend bergachtig landschap is met veel bossen (loof- dennenbossen) en stroompjes en meren. Uiteraard volop wild en vogels dus de verrekijker gaat mee. Een prachtig wandelgebied en wandelen willen we volop gaan doen. Dus gaat mijn vaste wandelvriendin ook mee en dat is.. Kyra. Zij gaat voor het eerst de grens over, ik ben heel benieuwd hoe zij zich gedraagt. Ik heb haar laten chippen en enten tegen hondsdolheid, dit is verplicht voor Frankrijk, ze heeft een speciale band om tegen de dodelijke Franse teek en de mug die hartworm kan veroorzaken, kortom het meisje is er klaar voor en voelt dat er iets staat te gebeuren. Vito gaat naar een kennis van mij van de hondentraining. Kijk maar eens op www.Elzahoeve.nl Hij zal het daar goed naar zijn zin hebben, tussen de honden en de paarden. Als hij Kyra maar niet te veel mist maar dat geldt ook andersom. Het moet blijken of ze zonder elkaar kunnen. Naast wandelen wil ik veel gaan zwemmen. Bij de gite hoort een eigen meertje. Hopelijk zijn de weergoden ons goed gezind zodat we veel kunnen doen. En natuurlijk gaat er ook een weekendtas boeken mee. Twee boeken van Arto Paasilinna, De Zelfmoordclub en De Huilende Molenaar. Een Finse schrijver waarvan ik tot nu nog niets gelezen heb. Ben benieuwd! Èn, ja hoor.. "De witte leeuwin" van Henning Mankell, een spannende wereldthriller. Jos heeft geen kind aan mij! Onze steun en toeverlaat Brenda komt in onze boerderij wonen. Zij zal Sandor en mijn cactus verzorgen.. Wij kunnen zorgeloos vertrekken en hebben er heel veel zin in!

De Alchemist van Paulo Coelho

Ik wilde dit boek in de vakantie lezen maar ik liep er vorige week in de bibliotheek tegenaan en ben er gelijk in begonnen. Nu, ik had er iets meer van verwacht. Het is een vrij dun (180 blz.) boekje met hele mooie illustraties. Net een sprookjesboek. Mijn verwachtingen waren te hoog gespannen omdat ik van een vriendin, die veel goede boeken leest, had gehoord dat dit boek van Coelho zeer de moeite was. Allereerst moet ik zeggen dat ik een goed moment gekozen heb voor de Alchemist. Ik zit in een wat onzekere periode waarin veranderingen op komst zijn en De Alchemist laat mij opnieuw beseffen, dat veranderingen in een leven niet zinloos zijn. Veranderingen bieden ook kansen alleen zien wij dat niet altijd gelijk. Paulo Coelho vertelt in de Alchemist over een Andalusische schapenherder die op zoek gaat naar de zin van het leven. Zingeving is een onderwerp dat in al zijn boeken terugkomt. De herder komt in gesprek met de koning van Salem die hem zegt dat iedere mens zijn eigen "legende" moet waar maken. Dat is de enige verplichting van de mens. "En als je iets wilt, spant het hele universum samen om ervoor te zorgen dat je je droom verwezenlijkt." Zo besluit de herder naar Egypte te reizen omdat een waarzegster hem als uitleg voor zijn droom vertelt heeft dat hij naar de piramiden moet gaan want daar zal hij een schat vinden die hem rijk maakt. Nadat hij zijn schapen heeft verkocht vertekt hij. Op zijn reis maakt hij veel mee en hij ontmoet voor hem belangrijke mensen. Nadat hij van zijn geld beroofd is gaat hij in Tanger werken voor een kristalverkoper. Na een jaar waarin hij het leven in de kristalzaak weer heeft teruggebracht, vervolgt hij zijn reis. De wijze koning had tegen hem gezegd; "geef je dromen nooit op, volg de tekens." En de tekens gaven aan dat het tijd was om verder te trekken. Dan ontmoet hij een Engelsman. De Engelsman is op zoek naar een beroemde alchemist die in de Sahara woont. Ze gaan mee met een karavaan die door de woestijn trekt. De Engelsman op weg naar de alchemist en de herder op weg naar zijn schat. Tijdens de tocht leert de herder van de Engelsman over alchemie. Hij wordt verliefd op een arabisch meisje dat hem duidelijk maakt dat je ook kan liefhebben zonder bezitsgevoel. Hij maakt stammenoorlogen mee en leert uiteindelijk de alchemist kennen die hem begeleidt op zijn tocht naar de piramiden. Tijdens de hele reis volgt hij de tekens op zijn pad en uiteindelijk bereikt hij zijn doel. Het geheel is een sprookjesachtig verhaal dat makkelijk leest met veel levenswijsheden. Leuk om te lezen maar ook niet meer dan dat. Het herinnert mij aan dingen waarin ik toch al geloofde maar waarvan enige "opfrissing" vooral nu, helemaal geen kwaad kan..

Jan Siebelink. Knielen.....deel 2

Helaas was het geen eerlijk gevecht. Hans was door god bewogen, beroerd, en zij was haar man kwijtgeraakt door de invloed van de "zwarte" broeders. Zij kende hem niet meer, kon niet met hem praten zoals ze vroeger altijd deden. Ze leefden in twee verschillende werelden. Dan wordt Hans ziek. Hij krijgt longkanker. Margje moet aanzien hoe de broeders niet van zijn zij wijken tot hij uiteindelijk overlijdt. Terwijl Margje in de keuken zit en de broeders aan het sterfbed van Hans, denkt zij: "Hij is al lang niet meer van mij." "Jozef Mieras kwam op zijn tenen de achterkamer in, fluisterde zacht, met bedroefde ogen (maar zijn grote bruine hondenogen hadden altijd iets droefs!) dat de strijd heel zwaar was. Hij moest nog meer worden afgesneden. Van alles wat hem hier bond, van al het zijne. "Hij behoort in zichzelf ontkracht te zijn. Uw man en vader, en schoonvader, als ik het goed heb begrepen, is nog niet klaar. De afwisseling van donkere en lichte momenten in de genadestaat is nog te groot. Oefenaar bidt. We laten hem niet los. U kunt daarop vertrouwen. " Langs zijn donkerglimmende gestalte keken ze de voorkamer in. "Hoort mijn vader de woorden die u spreekt?" vroeg Ruben. "Wij zouden er graag bij zijn." "Hij is geheel bij kennis. Dat is beter ook. Wat uw laatste vraag betreft: Het kan niet, het mag niet. Hij bereidt zich voor." "Wij zitten hier maar,"smeekte Margje, "we doen niets, we mogen niets. Mag ik nu even naar hem toe?" "Mevrouw, ik heb het u al eerder gezegd, ik kan geen toestemming geven. Een woord van u op het moment van sterven kan hem zijn heil kosten. Wij weten zo weinig. Daarom kunnen we geen risico nemen." De stervensscène maakt de lezer duidelijk hoe ver de invloed van het Paauweaanse calvinisme reikt. Ook blijkt de zwaarmoedigheid van dit geloof. Het maakt het boek wat deprimerend om te lezen. Aan de andere kant is het ook een boek dat ontzettend boeit, je wilt het uitlezen en kunt maar moeilijk begrijpen dat iemand zo in de ban raakt van iets dat zo negatief is. Jan Siebelink won de AKO Literatuurprijs met dit boek. Hij is genomineerd voor de Libris Literatuur Prijs 2006. Paul Verhoeven wil "Knielen op een bed violen" gaan verfilmen. Voor Jan is dit boek na vele jaren, de Kroon op zijn gedachten over zijn opvoeding, jeugd en vooral over zijn vader. Hopelijk begrijpt hij zijn vader, die ten onderging aan een "sekte" waaraan hij blijkbaar geen weerstand kon bieden, nu wat beter. Een absolute "must" om te lezen..