dinsdag, maart 14, 2006

JEHOVA

Tijdens mijn computer bezigheden word ik opgeschrikt door twee luid blaffende honden die richting deeldeur snellen en aldaar verwoede pogingen doen om door het raam te knallen. Gelukkig hebben wij hier dubbelglas in laten zetten dus tot nu toe is het ze nog niet gelukt. Ik zie een niet onaantrekkelijke donkerharige man met zwarte aktentas (dit voorspelt niet veel goeds) achteruit deinzen want hij is natuurlijk niet op de hoogte van het doordachte extra beveiligde raam in de deeldeur. Hij ziet alleen een wolf, althans een hond met veel genen van de wolf, die erg lelijk staat te grommen en opspringt tegen het raam. Misschien ziet hij ook mijn meisje, Kyra die de laatste tijd, waarschijnlijk als gevolg van de baard in de keel, met haar imponerend gegrom niet onderdoet voor Vito, ondertussen helemaal niet wetend waar deze drukte allemaal goed voor is maar denkend "ik zal me niet laten kennen, ben ook al bijna 2 jaar en weet mijn vrouwtje te staan." Afin, de aantrekkelijke donkerharige man blijkt niet alleen te zijn gekomen. Naast hem staat een eveneens niet onaardige blonde man. Deze blonde man doet het woord terwijl de donkerharige nauwgezet het raam (lees wolf) in de gaten houdt. "Mevrouw (shit ik word echt ouder) wij willen u vertellen over het paradijs, het paradijs zoals god dit voor ons in gedachten had. Er gebeuren zoveel verschrikkelijke dingen in deze wereld, als u de kranten leest of het nieuws kijkt, dit is niet wat god voor ons in petto had". Waarop ik zeg; " ik heb hem nooit persoonlijk gesproken maar ik ben het met u eens, voor mijn gevoel moet het anders kunnen." Waarop hij vraagt, "bent u gelovig?". "Ja, alleen niet aangesloten bij de een of andere gemeenschap, mijnheer omdat ik denk dat in het oprichten van geloofsgemeenschappen mensen hun hand hebben gehad en gods invloed zeer gering is geweest." "Dan bent u het toch wel met mij eens dat zoals de wereld er nu uitziet, dit niet het idee van GOD was?" "Ja, zo zou u het ook kunnen formuleren. Ik heb helaas nooit echte diepgaande gesprekken met GOD gevoerd maar ik geloof inderdaad dat zoals de wereld er nu uitziet dit meer mensenwerk is dan GODS werk." Nadat ik beleefd gevraagd had of hij een afgevaardigde van de Jehova getuigen was en hij heel fijngevoelig aanvoelde dat "bekering" van mij er niet in zat namen de heren afscheid, na nog een laatste blik op de wolf. Deze gromde instemmend maar hij overdreef niet. De donkerharige liet nog wat literatuur achter namelijk een folder met de titel "leven in een vredige nieuwe wereld". Ja dat lijkt mij eigenlijk best wel wat, de vraag is alleen wanneer kan ik zoiets verwachten?