Regelmatig schrijven op deze blog wil tot nu toe niet echt lukken.. Ik ben gewoon te druk en een dag duurt slechts 24 uur waarvan ik er in ieder geval 8 horizontaal doorbreng. En dan zijn er natuurlijk altijd 100 en 1 dingen die belangrijker zijn en eerst dienen te gebeuren. Ik heb nu een digitale camera en wel een Canon power shot A 620. Wil hiermee veel foto's gaan maken voor de weblog. Ben nu bezig met het bestuderen van de handleiding en zaken uitproberen, zie af en toe door de bomen het bos niet meer (zoveel is mogelijk met dat ding!) maar ga gewoon stug door. Er blijft allicht wel iets hangen. Ga vanavond met Joke naar de film. "Ik omhels je met 1000 armen". De keus is mede bepaald door de aanvangstijd. Vroeg dus. Maar het moet ook wel een aardige film zijn, dus ben benieuwd.

14 maart en nog volop winter. Ik ben het echt zat. De lange onderbroeken, de kloven in mijn vingers, de bevroren waterbakken van de paarden, het krabben van de ruiten des ochtends, maar toch..... Het levert prachtige tafereeltjes op hier op de boerderiee..

 

JEHOVA

Tijdens mijn computer bezigheden word ik opgeschrikt door twee luid blaffende honden die richting deeldeur snellen en aldaar verwoede pogingen doen om door het raam te knallen. Gelukkig hebben wij hier dubbelglas in laten zetten dus tot nu toe is het ze nog niet gelukt. Ik zie een niet onaantrekkelijke donkerharige man met zwarte aktentas (dit voorspelt niet veel goeds) achteruit deinzen want hij is natuurlijk niet op de hoogte van het doordachte extra beveiligde raam in de deeldeur. Hij ziet alleen een wolf, althans een hond met veel genen van de wolf, die erg lelijk staat te grommen en opspringt tegen het raam. Misschien ziet hij ook mijn meisje, Kyra die de laatste tijd, waarschijnlijk als gevolg van de baard in de keel, met haar imponerend gegrom niet onderdoet voor Vito, ondertussen helemaal niet wetend waar deze drukte allemaal goed voor is maar denkend "ik zal me niet laten kennen, ben ook al bijna 2 jaar en weet mijn vrouwtje te staan." Afin, de aantrekkelijke donkerharige man blijkt niet alleen te zijn gekomen. Naast hem staat een eveneens niet onaardige blonde man. Deze blonde man doet het woord terwijl de donkerharige nauwgezet het raam (lees wolf) in de gaten houdt. "Mevrouw (shit ik word echt ouder) wij willen u vertellen over het paradijs, het paradijs zoals god dit voor ons in gedachten had. Er gebeuren zoveel verschrikkelijke dingen in deze wereld, als u de kranten leest of het nieuws kijkt, dit is niet wat god voor ons in petto had". Waarop ik zeg; " ik heb hem nooit persoonlijk gesproken maar ik ben het met u eens, voor mijn gevoel moet het anders kunnen." Waarop hij vraagt, "bent u gelovig?". "Ja, alleen niet aangesloten bij de een of andere gemeenschap, mijnheer omdat ik denk dat in het oprichten van geloofsgemeenschappen mensen hun hand hebben gehad en gods invloed zeer gering is geweest." "Dan bent u het toch wel met mij eens dat zoals de wereld er nu uitziet, dit niet het idee van GOD was?" "Ja, zo zou u het ook kunnen formuleren. Ik heb helaas nooit echte diepgaande gesprekken met GOD gevoerd maar ik geloof inderdaad dat zoals de wereld er nu uitziet dit meer mensenwerk is dan GODS werk." Nadat ik beleefd gevraagd had of hij een afgevaardigde van de Jehova getuigen was en hij heel fijngevoelig aanvoelde dat "bekering" van mij er niet in zat namen de heren afscheid, na nog een laatste blik op de wolf. Deze gromde instemmend maar hij overdreef niet. De donkerharige liet nog wat literatuur achter namelijk een folder met de titel "leven in een vredige nieuwe wereld". Ja dat lijkt mij eigenlijk best wel wat, de vraag is alleen wanneer kan ik zoiets verwachten?

Boerenzwaluw Het duurt nu niet lang meer of ze komen terug. Na een lange reis helemaal vanuit Afrika zullen ze hier ongeveer begin april aankomen. En dat is leuk! Wij wonen hier nu 5 jaar en ieder jaar hebben we de boerenzwaluwen een gastvrij onderkomen aan kunnen bieden. Deze vogels hebben een voorkeur voor een bewoond onderkomen met dieren. Onze paardenstal voldeed hier aan dus elk jaar laten wij bewust de deuren open zodat ze naar binnen kunnen vliegen. De paarden vinden het leuk gezelschap ook al zit echt alles onder de zwaluwenpoepjes. Ze zitten op de rand van de voerbak, ze landen op de kont van Sandor, ze scheren in en uit en het is een hele gezellige drukte in en rond de stal. Dus nu maar hopen dat het stel na de gevaarlijke tocht naar Afrika en terug weer veilig en gezond bij ons terugkomt. Tot nu toe hadden wij elk jaar een broedsel. De boerenzwaluwen kunnen tot augustus meerdere broedsel groot brengen. Een lijkt mij eigenlijk wel genoeg want pa en ma hebben hun "vleugels"vol aan die kleine lawaaimakers die ook altijd de bek open hebben in afwachting van een lekker insect door pa of ma aangevlogen. Voor het bouwen van het nest zoeken de vogeltjes naar bruikbaar materiaal. Dit is volop aanwezig hier. Hooi, stro, hondenharen (na het borstelen van wolfhond Vito ligt de wasplaats vol met haren) mest en ga maar door. Als het zover is en de vogels zijn teruggekeerd komt op dit verhaal een vervolg met foto's.

Vito en Kyra

 

De veestapel

Dit is dus onze veestapel. De dieren leven in volstrekte harmonie met ons op een boerderij temidden van de Veluwse bossen. Ja wij hadden het slechter kunnen treffen. Op loopafstand van het Wekeromse zand, op fietsafstand van de Hoge Veluwe en op kruipafstand van de Valouwe. In deze prachtige bossen zijn wij dan ook vaak te vinden. Al wandelend, fietsend of.....kruipend. Over deze aktiviteiten zal ik straks nog veel meer verhalen, ben namelijk een enthousiast wandelaarster; op de langere tochten altijd in gezelschap van Kyra en tijdens de dagelijkse uitlaattochtjes vergezeld door Kyra en Vito. Als ik spreek over "wij" dan bedoel ik mijzelf en mijn vriend waarmee ik al zeer geruime tijd samenwoon en samenleef. Dit even terzijde want deze blog gaat over mij en mijn bezigheden. Mijn vriend heeft zo zijn eigen hobby's en daar participeer ik ook weinig in.

Geweldig, het plaatsen van de foto's is gelukt. Nu zal ik proberen nog een foto van mijn paard Sandor toe te voegen. Deze werd mij zojuist toegestuurd door Brenda, ook een liefhebber van dier en natuur hetgeen best opmerkelijk is gezien haar zeer jeugdige leeftijd.

Vito Tsjechoslowaakse wolfhond

Even voorstellen...

Het zwarte hondje is Kyra. Een vondeling en naar alle waarschijnlijkheid een kruising Labrador. Naar haar is deze weblog vernoemd. De wolf is haar grote vriend Vito. Samen beleven zij veel en grootse avonturen. Hierover binnenkort meer. Maar niet alleen hierover, er komen foto's op deze blog over het buitenleven op onze boerderij. De beesten worden allemaal op de kiek gezet en gepubliceerd. Heel leuk allemaal maar waar deze blog ook vooral over gaat dat zijn de boeken uit mijn leven. Ik lees veel en wil mijn enthousiasme hierover delen met de wereld. Veel boekrecensies dus.. In de oprichtingsfase van deze weblog verkeert alles nog in een experimentele fase. Uitproberen, oefenen, corrigeren, enz. Alles moet geleerd worden maar dat gaat vast wel lukken.